Δεν έλεγε να καταλάβει οτι η ντενεκεδένια υπηρεσία μας ουδεμία σχέση
είχε με τη δική τους, παρά μόνο στον τίτλο. Δεν είχαμε όπλα, βαθμούς,
αξιώματα. Κάθε φορά στη βόλτα του στη γειτονιά με το σκυλάκι, οι ίδιες
κουβέντες, οι ίδιες απορίες...τώρα πια δε θα μας ''κουράζεις'' με τις
ίδιες ερωτήσεις, μονάχα το σκυλάκι που θα κρατάει άλλος το λουρί του θα
μας θυμίζει τις γελαστές κουβέντες που κάποτε κάναμε στα πεζοδρόμια του
δάσους... R.I.P. κυρ-Σπύρο...
No comments:
Post a Comment