Saturday, June 27, 2015

Olga Tzimou' s Medea







































from now on, my favourite artist Olga Tzimou

http://tzimou.blogspot.gr/search?updated-max=2015-01-09T14:23:00-08:00&max-results=20&start=4&by-date=false

Tuesday, June 9, 2015

Δεύτερος πατέρας που δολοφονεί την κόρη του μέσα σε λίγες μέρες. Δεν ξέρω τι να πω. Πέραν του οτι, όπως και άλλη μια μαμά στο πρόσφατο παρελθόν, χρησιμοποίησαν την ίδια αιτιολογία, οτι δηλ ήταν μια απλή καθημερινή μέρα και το παιδί φώναζε ή κάτι τέτοιο (που δεν θα μπορούσα να καταλάβω λίγο πιο παλιά) και υποθέτω άρχισαν να φωνάζουν, το παιδί εκνευρίστηκε κι έκανε χειρότερα...κι αναρωτιέμαι πόσο χρειάζεται για να φτάσεις κι εσύ, ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, να γίνεις επεισόδιο της 10ης εντολής... εύχομαι η διαφορά να βρίσκεται στα ψυχολογικά προβλήματα που υποτίθεται οτι έπασχαν όλοι αυτοί...

Εθνική Ελλάδος

Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σημείωσα στο μπλοκάκι μου. Δεν ξέρω τι ακριβώς έχω να πω πέρα από το οτι με έβαλε σε σκέψεις. Κάτι όχι τόσο συνηθισμένο για ελληνικό σίριαλ, δεν μπορώ να πω συγκλονιστικό, δυνατό κλπ όμως με άγγιξε και με συγκίνησε, παρόλο που σε ένα βαθμό ήταν αναμενόμενες οι εξελίξεις, αλλά είπαμε, δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε και τον τροχό! Είναι πολύ ευχάριστο να μην αναλώνονται όλες οι ταινίες και οι σειρές με το lifestyle. Ας κοιτάξουμε και λίγο παραπέρα. Bullying, ΑμεΑ, ομοφυλοφιλικές (αναγκάστικα να το γκουγκλάρω, πάει η ορθογραφία μου περίπατο μαζί με τις εποχές που γράφαμε σε χαρτί) σχέσεις, ενδοοικογενειακή βία, ρατσισμός... αναρωτιέμαι αν το 1950 γνώριζε κανείς αυτές τις λέξεις που εμείς ακούμε καθημερινά.

.

Thoughts down the drain

Σήμερα σκέφτηκα πόσες σκέψεις πάνε χαμένες. Περνούν στιγμιαία απ' το μυαλό και λέω "να κάτι που θα άξιζε τον κόπο να γράψω" μόλις πάω σπίτι, μόλις βρω λίγο χρόνο... και όταν ανοίγω τον υπολογιστή (εκτός κι αν ξαναρχίσω ημερολόγιο) κατεβάζω μαιλ, απαντώ και σε κανα μήνυμα κι αυτό ειν' όλο... όπως όταν βρίσκεσαι στο βίντεοκλαμπ και ενώ είχες χιλιάδες ταινίες στο μυαλό σου, χαζεύεις στους διαδρόμους και τελικά καταλήγεις με κάνα blockbuster μέχρι να επιστρέψεις σπίτι και να πεις "αααααα, να ποια δεν σκέφτηκα!"

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να χώσω στην τσάντα μου ένα σημειωματάριο, και να σημειώνω λέξεις, φράσεις, οτιδήποτε μου έρχεταιστο νου ή μου κάνει εντύπωση. Ακόμη κι αν δε γράψω ποτέ λέξη πουθενά... ας μην χάνονται οι σκέψεις στον υπόνομο... το έχω σκεφτεί κι άλλες φορές, αλλά αυτή τη φορά ξέρω και ποιο θα είναι αυτό, για την ακρίβεια πάω τώρα να το ξετρυπώσω από τη ντουλάπα που βρίσκεται θαμμένο ποιος θυμάται πόσα χρόνια, και γύρευε κιόλας και για ποιο λόγο :-)