Fernando Pessoa

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΝΕΙΣ

Σήμερα μου ήρθε ξαφνικά μια παράλογη όσο και σωστή αίσθηση.Κάτι άστραψε μέσα μου και συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι κανείς, απολύτως κανείς. Όταν αυτό το κάτι άστραψε, εκεί που νόμιζα πως υπήρχε μια πόλη απλωνόταν μια έρημη πεδιάδα, και το απαίσιο φως που με αποκάλυψε στον εαυτό μου δεν μου φανέρωσε κανέναν ουρανό να απλώνεται από πάνω της (…)

Είμαι τα προάστια μιας πόλης που δεν υπάρχει, το φλύαρο σχόλιο πάνω σε ένα βιβλίο που κανείς δεν έγραψε. Δεν είμαι κανείς, κανείς. Είμαι το πρόσωπο από ένα μυθιστόρημα που δεν έχει γραφτεί ακόμα, και πλέω, σαν αερικό, σκόρπιος, χωρίς να έχω υπάρξει, ανάμεσα στα όνειρα κάποιου πλάσματος που δεν ήξερε πώς να με αποτελειώσει.

Να μπορούσα να μάθω να σκέφτομαι! Να μπορούσα να μάθω να νιώθω!

ΕΠΛΑΣΑ ΗΧΩ ΚΑΙ ΑΒΥΣΣΟ

Ζω εντυπώσεις που δε μου ανήκουν, αναλώνομαι σε παρατηρήσεις ,είμαι ένας άλλος,ακόμα και με τον τρόπο που είμαι εγώ (…)

 Είμαι η ζωντανή σκηνή απ ’όπου περνούν διάφοροι ηθοποιοί και παίζουν διάφορα έργα.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ

Αυτό που θα’πρεπε να με καταρρακώνει είναι ακριβώς η σημαία που ξετυλίγω, και το γέλιο που θα’πρεπε να μου προκαλεί ο εαυτός μου είναι η σάλπιγγα με την οποία χαιρετώ και δημιουργώ την αυγή όπου γεννώ εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου.

ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ

Κι είναι αδύνατο να αισθάνεσαι, αν αισθάνεσαι σήμερα όπως αισθανόσουν χτες: αν αισθάνεσαι σήμερα το ίδιο με χτες ,αυτό δε σημαίνει ότι αισθάνεσαι – απλώς θυμάσαι σήμερα αυτό που αισθάνθηκες χτες ,είσαι σήμερα το ζωντανό κουφάρι της χθεσινής σου ζωής, που έχει πια χαθεί (…)

Αυτή η αυγή είναι η πρώτη του κόσμου. Ποτέ άλλοτε αυτό το ρόδινο χρώμα  που φέρνει ελαφρά προς το κίτρινο κι έπειτα γίνεται ζεστό λευκό, δεν κάθισε έτσι πάνω στο πρόσωπο που προσφέρουν τα σπίτια στις δυτικές πλαγιές, με τα παράθυρα τους που μοιάζουν με χιλιάδες μάτια ,στη σιωπή που ξανάρχεται μαζί με το φως που γεννιέται. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοια στιγμή, ούτε τέτοιο φως, ούτε αυτό το πλάσμα που είμαι εγώ. Αυτό που θα υπάρχει αύριο θα είναι κάτι άλλο ,κι αυτό που θα δω θα το δουν τα μάτια ξαναφτιαγμένα, που θα γεμίσουν από ένα καινούργιο όραμα.